Yaşar Geler

Şu genç neslin hali ne olacak bilemiyorum. Ümitsiz, mutsuz, biçare…     

Herkes son bir gayret gözünü dikmiş devlete. Ne olursa olsun devlette bir işim olsun diye yanıp tutuşuyor.           

Daha bugün TV haberlerinde izledim. Bir emlakçı elinde elli civarında fabrika binası olduğunu, alıcı olarak bir tek bile soran olmadığını anlatıyordu.                                                                               

-Onlarca fabrika kapanıyor.                                                                                                                           

-Onlarca fabrika küçülüyor. Onlarcası el değiştiriyor.                                                                               -Depolar bomboş, üretim yapılamıyor.                                                                                                       

-Üretim yapılamadığı için çalışanlar işten çıkarılıyor.                                                                                               

-Binlerce işçi işsizler ordusuna katılıyor. Otuzlu, kırklı yaş grubunda insanlar işsizlikle, açlıkla, yoksullukla mücadele etmeye çalışıyor.                                                                                                     

-Onlarca evli işsiz çiftler boşanıyorlar. Buna bağlı olarak da bir çocuk dağılmış yuvalarda ebeveynsiz kalıyor. Psikolojik sarsıntılar geçiriyor. Anasız ya da babasız büyümeye mahkûm oluyorlar.                                                                                                                                                                 

-Birçok gencimiz intihar ederek yaşamına son veriyor.                                                                             

-İşyerlerinin kapasiteleri yüzde yüzlerden yüzde altmışlara, yüzde yetmişlere gerilemiş.                         

-Kredi borçluları kredilerini yaptıkları planlarına uygun olarak ödeyemedikleri gibi hem evleri, iş yerleri hem de tüm varlıkları ellerinden gidiyor....