Yaşar Geler

Bugüne notum;

 

Gençlik "on beş liraya" muhtaç.

 

Nereden çıktı, diye sorabilirsiniz.

Bugün bizim ofise yirmi beşli yaşlarda  bir genç geldi. Fotokopi, çıktı yapıyor musunuz? Diye sordu. 

Evet, ne istiyorsan çıkaralım, dedim. 

Kaç lira diye soracakken, fiyat listesini gördü ve birine telefon etmek için dışarı çıktı.

Sonra, geldi. Abi ibana atabilir miyiz ya da sonra getirsem olmaz mı, sorularını sordu.

O arada biz çıktı işini halletmiştik bile.

Delikanlı öğrenci misin, diye sordum.

Yok abi, okulu yeni bitirdim, iş için bir yere belge olarak bu çıktıları göndereceğim, dedi. 

İş sağlığı ve güvenliği bölümünü bitirmiş.

Hadi bakalım bu çıktılar bizden olsun, getirmene de gerek yok, diyerek gönderdik, genç adamı.

Ama o hala abi yok ben getireceğim parayı, diyerek çıktı.

Ne acı değil mi, "on beş liraya" ihtiyaç duyulan bir toplumda yaşamak.

Ne acıdır ki işinin olup olmayacağı konusunda da endişeli sözleri söyledi. Hayatın garantisi yok abi, diyerek vedalaştık genç adamla.

Ne yazık ki ülkemizin geldiği son durum bu!

Millet hala "o koltuk benim, bu koltuk senin" savaşını veriyor.

Lanet olsun koltuklarınızı.

Önce bu gençliği bir koltuğa oturtun.