Prof. Dr. Ramazan KORKMAZ

Yıllar önce Özbekistan'a gittiğimde, doğuştan ayakları olmayan 5 yaşındaki bir çocuğun rüyasından bahsettiler. Çocuk gece yarısı uykusundan heyecanla uyanıp annesini kaldırmış "Anne, Türkiye'den gelecekler ve ben yürüyerek okula gideceğim...

Kalk anne onları arayalım... Okula yürüyerek gideceğim, kalk..." demiş.

Çocuğu, dönemin Taşkent Eğitim Müşaviri  sevgili Ali Eyüp Koca hocamın desteğiyle buldum. Gencecik ailesi çaresizdi.

Bu kutlu rüyadan bahsettiler. Annesi konuşurken çocuk heyecanla, ümitle bana bakıyor, büyülü gözleriyle beni dönüştürüyor ve rüyasına katıyordu; artık ben de rüyanın bir parçası idim...

Onlara, 2 ay sonra rektör hocalarımızla fuar için  geleceğimizi ve inşallah rüyanın gerçeğe dönüşebileceğini söyleyip odama çıktım; ömrümün en hüzünlü ve ümitli anlarını yaşadım... 

İki ay su gibi aktı ve biz 12 Üniversite rektörümüz ve 2 mütevevelli heyet başkanımızla Taşkent'e çıkarma yaptık. Fuar açılışımıza dönemin Taşkent Büyükelçimiz Sayın Süreyya Er beyefendi de katıldı.

Türkiye'nin iyilik eli, adeta  bu rüyayı gerçek kılmak için orayaya uzanmıştı... Rüyalı çocuk ve ailesi de salona gelmiş, mahzun bir biçimde sıkıştıkları köşede bizi bekliyorlardı.

Oradaki bütün rektörlerimiz ve mütevelli heyet başkanlarımız rüyalı çocuğu görünce çok duygulandılar. Özellikle kendisi de bir hekim olan Yeni Yüzyıl Üniversitesi Mütevelli Heyet Başkanı  Dr. Azmi Ofluoğlu ve değerli rektörü Prof. Dr. Yaşar Hacısalihoğlu konuyu hemen sahiplendiler. 

Rüyalı çocuğu ve ailesini Türkiye'ye davet ettiler. Amerika'dan bir uzman hoca getirttiler. Sonra Taşkent  Büyükelçimiz Sayın Süreyya Er,  Eğitim Müşavirimiz Ali Eyüp Koca ve hayırsever bir işadamımızın da olağanüstü gayretleri  ile sekiz ay sonra rüya gerçeğe dönüştü; rüyayı gören çocuğumuz Türkiye'den yürüyerek pasaport kontrolünden geçti...

Paylaşımdaki resimler yaklaşık 5 yıl öncesinde, sessiz sedasız gerçeğe dönüşen bir rüyanın öyküsüdür. Yapay sorunlarla boğuşan dünyamızın bunu bilinmesini istedim.
Dünyada iyilik yapmak ve masumiyeti korumak kadar geçerli bir değer yoktur... 
Öykünün kahramanlarına bütün zamanlar boyu teşekkür ediyorum. 

Ey Sonsuzluğun Sahibi, dünyamızı ve insanlığımızı kötülüklerden koru...