Necmettin Aslan

Çoğumuzun hedefi yaşadığımız süre boyunca son nefesimize kadar yaşama mücadelesi vermektir. Bu mücadelede çoğumuz iyi yaşamak ister. 

Bunun için hayata dair ideallerimiz, hedeflerimiz olur. İyi bir yarın için, kendimize ve topluma faydalı olabilmek  için çeşitli uğraşlar ediniriz. Kimimiz çok hırslı olur; güzel bir kariyer, güzel bir ev, bir araba vs hedefine ulaşmak için uğraşır. Kimimiz çoluk çocuk sahibi olmak ve onlara güzel bir yaşam sunmak için çabalar durur. İyi yaşamak için bu kadar hedefimiz varken, acaba iyi insan olmak için kendimize bir hedef belirledik mi? İnsanlık için ne yaptım diye, kendimizi sorgulayabiliyor muyuz?
Ben değil biz olmayı düşündük mü?

Şöyle düşüneniniz olabilir,  ben hem iyi yaşamak hem de iyi insan olmak istiyorum. Ya da her iki kavramı kendimde barındırıyorum diyeniniz de mutlaka vardır.  Ama bugün ki yaşam koşullarında bunu gerçekten başarabiliyor muyuz? Bu soruları çoğaltmamız mümkün.

Dünya hızla değişiyor, bu değişime çoğu zaman ayak uyduramıyoruz.

Adına küreselleşme denilen bu dur durak bilmeyen sömürü düzende, ülkeler, devletler birbirini hangi çıkarlarla gözetiyor? ABD`nin barış ve demokrasi söylemiyle Irak`ta Suriye'de Ukrayna da başlattığı savaşın gerçek amacı neydi? Amerikan`ın kilometrelerce uzaklardan gelip Ortadoğu ülkeleri üzerinde egemenliğini kurmak istemesi hangi iyi niyetin bir göstergesi acaba? Ya da  ABD`nin bu kirli savaşında ben de biraz nemalanabilirim düşüncesiyle Amerikan yönetiminin her dediğine boyun eğen ülke liderleri, iyi ülke olmak adına mı, iyi insan olmak adına mı bu haksızlığa ortak oldular?

Şöyle bir etrafınıza bakın bakalım, kim kime ne anlamda yardımcı oluyor. Yardım dedim de, yoksul olan ve gerçekten yardıma muhtaç olan insanlara kameralar eşliğinde paket-paket yardım yapıyoruz.

Hem kendi reklamımızı, hem de eşyaları dağıtan firmanın reklamını çok iyi yapıyoruz(!) Ve sonra o muhtaç insanların  nasıl mutlu olduklarını boy-boy televizyonlara yansıtıyoruz. Onların gururunu hiç düşünmeden bunu iyi insan olmak anlamında mı yapıyoruz bunu anlamış değilim.

Günümüzde insanlar arasında  en çok eksikliğine ihtiyaç duyduğumuz saygı, sevgi, hoşgörü sadece birer kavramdan ibaret değil mi?

Saygı;  mevki ve makamı yüksek olan kişilere gösterilmiyor mu?  Bir de maddiyat bugün çok önemlidir. Kişinin iyi olup olmadığı maddi gücüyle değerlendiriliyor. Bu anlayış hayatımızın hemen-hemen her alanına yerleşmiş durumda.Bütün bu olumsuzlukları, Okuyucularımı karamsarlığa itmek adına söylemiyorum.

İyi insan olmayı yaşam felsefesi haline getirmiş olan insanlarımız da var elbet. 

Bir sohbet esnasında değerli bir hocama; İyi yaşamak mı, iyi insan olmak mı diye sormuştum.

Kendisi bana; ideal insan İnsan-ı Kâmil olan demişti.  Evet, gerçekten İyi insan olmak insan-  Kâmil olmaktan geçiyor.

İnsanı kâmil olmak aslında tüm güzellikleri içinde barındırıyor Ne mutlu İnsan-ı Kâmil olmayı başarana…

Lise yıllarlarımda Edebiyat Öğretmenimizin bize öğüt verici sözlerini aklımda kaldığı kadarıyla aktarmak istiyorum. 

"" Hayat bir mücadeledir, iyiler, kötülerin, haklılar haksızların, doğrular  yanlışların, mücadelesi. Bu mücadelede daima birinci grupta yer almanızı dilerim`` derdi.

Bu sözleri çoğumuz o zaman pek dikkate almazdık, ama yaşımız ilerleyince, yaşamla yoğrulunca,  Edebiyat öğretmenimizin bize ne kadar önemli ve yaşamımızın ileriki dönemlerinde bize kılavuz olacak bu  çok kıymetli  sözlerini şimdi daha iyi anlayabiliyorum…