Necmettin Aslan

Bazen bir şehir, yalnızca sokaklarıyla, dağlarıyla, vadileriyle değil; içinde atan yüreklerle var olur. Bazı insanlar vardır, yaşadıkları yerin kimliğine kendi rengini katar. İşte o zaman şehir de insan gibi nefes alır, sevinir, üzülür, umut eder. Ardahan da öyle bir şehir… Ve bu yazı, o yüreklerin en samimisine, Ardahan’a adanmış bir vefa mektubudur.

 

Bugün Ardahan’ın taşına toprağına bakarken, emekle yoğrulmuş bir hikâyenin izlerini görmek mümkün. Her köy yolunda, her kar tanesinde, her çocuğun gözlerindeki ışıkta birileri vardır — elinden geleni yapmış, bir şeyleri değiştirmiş, inatla güzellik için mücadele etmiş insanlar. Onlar; sessiz ama derin izler bırakmış kahramanlardır.

 

Vefa, aslında bir şehre en çok yakışan duygudur. Çünkü vefa; unutulmamakla, hatırlanmakla, yeniden hatırlatmakla ilgilidir. Bu satırlar da işte o hatırlamanın bir şekli. Çünkü her dönemin sonunda, geriye yalnızca isimler değil, bıraktıkları izler kalır.

 

Ardahan, sınırda bir şehir olmanın soğuk rüzgârlarına alışık. Ama o rüzgârın içinde bile sıcak bir dayanışma, derin bir bağlılık hissedilir. Burada dostluklar kolay kurulmaz ama bir kuruldu mu, kolay kolay da sönmez. Çünkü Ardahan insanı vefalıdır; emeği tanır, çabayı bilir, samimiyeti hisseder.

 

Belki bu yazı, bir teşekkürün ifadesi. Belki de bir özlemin satırlara dökülmüş hali… Ama her kelimesi, bir vefa borcunun dürüstçe ödenme çabası.

Bir zamanlar bu topraklar için çalışan, düşünen, üreten, şehirle birlikte büyüyen herkese bir selam niteliğinde.

Çünkü bazen bir şehri sevmek, büyük işler yapmakla değil; küçük ama içten bir tebessümle, bir iyilikle, bir emeği hatırlamakla başlar.

 

Bugün Ardahan’da yürürken, geçmişle geleceği birbirine bağlayan o görünmez köprünün üzerinde yürüyoruz aslında. O köprüyü inşa edenlerin isimleri zamanla silinse de, yüreklerde bıraktıkları izler hep aynı sıcaklıkta kalıyor.

Ve ben inanıyorum ki, bu şehir; içinde taşıdığı vefayla, nice yüreğe daha sığacak kadar güçlü.

 

Kısacası, bu yazı bir hatırlatma:

Bir şehrin büyüklüğü, binalarının yüksekliğiyle değil, yüreklerinin derinliğiyle ölçülür.

Ve Ardahan, o derinliğin adıdır.